ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   Η απεργία αποτελεί μέσο έκφρασης του δικαιώματος της  συνδικαλιστικής ελευθερίας και μέσο άσκησης πίεσης εργαζομένων σε σχέση εξαρτημένης εργασίας κατά των εργοδοτών τους και κατά του κράτους όταν το τελευταίο λειτουργεί ως εργοδότης. Πρόκειται για τη μαζική άρνηση εργατικών ομάδων να εκτελέσουν εργασία. Οι απεργίες έγιναν αρχικά σημαντικές κατά τη διάρκεια της  βιομηχανικής επανάστασης, όταν η μαζική εργασία έγινε σημαντική στα εργοστάσια και τα ορυχεία. Στις περισσότερες χώρες ετέθησαν γρήγορα εκτός νόμου, καθώς οι εργοστασιάρχες είχαν κατά πολύ μεγαλύτερη πολιτική εξουσία απ’ ό,τι οι εργάτες. Οι περισσότερες δυτικές χώρες νομιμοποίησαν εν μέρει την απεργία στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα ή στις αρχές του εικοστού.

  Τα ίδια συνεχίζονται και σήμερα, και πάλι η απεργία είναι το έσχατο μέσο των εργαζομένων, όταν δεν έχουν σημείο επαφής στις διαπραγματεύσεις οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες. Οι εργαζόμενοι το μόνο όπλο που έχουν να αντισταθούν και να διαμαρτυρηθούν είναι η απεργία. Η ηγεσία του υπουργείου εργασίας, έδειξε το σκληρό της πρόσωπο. Με το νόμο στο πολυμονοσχέδιο που κατέθεσε στην βουλή για τις απεργίες, δεν θα τολμούσε ποτέ καμία δεξιά κυβέρνηση, να φέρει τέτοιο νομοσχέδιο. Και αντί να στηρίξουν τον εργαζόμενο κι τον συνταξιούχο, απέδειξαν ότι είναι πιο σκληροί και απάνθρωποι, από όλες τις δεξιές κυβερνήσεις  που κυβέρνησαν την χώρα. Εσείς δεν είστε αριστεροί, είστε  γιαλαντζί αριστεροί. Με τις πράξεις σας καθημερινά δείχνεται ποιους εξυπηρετείται. Το Πανελλήνιο Προοδευτικό Κίνημα, συμπαρίσταται στις απεργίες και στους αγώνες των εργαζομένων, να μην περάσει το απάνθρωπο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.